TROOST
Wanhopig huilend bel je mij
De wereld doet je pijn
Je ziet het niet meer zitten
Zo verdrietig, teer en klein
Soms weet ik het niet meer
Gaat zelfs mijn licht langzaam uit
Wat moet ik doen? Waar doet het zeer?
Het doet me pijn als jij je sluit
Ik doe mijn best en meer
Zoveel meer, onzichtbaar veel
Het gaat verloren in hectiek
Maar draag met liefde graag mijn deel
Toch zal het stoppen
Ooit verdwijnen
Neem ik mij steeds vaker voor
Na weer een huilbui
Zachte troost
Ondanks dat draait alles door