Doornen van een roos
de dubbelzinnigheid van rood
enerzijds de liefde
die een ondoorgrondelijke kracht heeft
doornen die haar tekenen
haar verscheuren tot ze op is
en vredig verder rust
op een plaats
waar je alleen kan van proeven
enerzijds de liefde
die een ondoorgrondelijke kracht heeft
doornen die haar tekenen
haar verscheuren tot ze op is
en vredig verder rust
op een plaats
waar je alleen kan van proeven
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zondag, september 14, 2003 12:07 |
| neem je pijn als je roos kunt zijn, ogen tot verwondering ziet komen om volledig met jou te zijn. groetje, hans |
|
| Black Feather: | Maandag, augustus 25, 2003 18:10 |
| Geheel met promise eens! Mooi! |
|
| promise: | Maandag, augustus 25, 2003 14:33 |
| mooi! mysterieus beschreven, maar erg mooi, *stilte* + *knipoog* kus, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Emilie* | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 25 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||