Om wat hem losliet..
Om wat hem losliet...
j
Die vaak zo verlangden
Naar het pijnigen
Door hun mededogen
Aan koorden te hangen
Blijvende beschadigingen
Verschool zich nog steeds een kind
Zo kwetsbaar achtergelaten
Liggend in de rand van verdriet
Zonder ooit bemind
Geleerd te haten
Om wat hem losliet
j
Reacties op dit gedicht
| Green Tea: | Maandag, september 01, 2003 14:55 |
| Slik , wordt er stil van bij het lezen va dit gedicht... Prachtig geschreven! Liefs , Green tea. |
|
| snottebel: | Maandag, september 01, 2003 11:52 |
| Héél mooi geschreven... Het roept idd een zeer raar gevoel bij me op! Groetjes |
|
| sunset: | Maandag, september 01, 2003 00:38 |
| Droevig-mooi verwoord. Om ff stil te zijn. Liefs / sunset |
|
| promise: | Zondag, augustus 31, 2003 19:35 |
| :( :'( mooi hoor! brrr... idd koudd -=======- promise, kusje! |
|
| Evy*: | Zondag, augustus 31, 2003 15:27 |
| heel mooi geschreven, prachtig. Wel triest en aangrijpend, kreeg er koud van.. liefs, Evy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ninandra | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 31 augustus 2003 | ||
| Thema's: | ||