Neem me mee
Je neemt me mee
Je roept me met je ogen
Weg van de eenzaamheid
je neemt me mee
Uit mijn eigen onvermogen
Want ik kan het niet
en durf het niet alleen
Ik heb een onbestemd verlangen
Door een niet genezen pijn
Uit de verleden tijd
Maar jij legt je vinger op de zere plek
En berengt me terug na de werkelijkheid
Dank je dennis
Jij neemt me mee
Liefs Jessica
Reacties op dit gedicht
| Phoweyk: | Woensdag, september 03, 2003 19:19 |
| mooi geschreven met mooie rijmende woorden.. alleen zo achter elkaar leest het minder vloeiend, maar dat is mijn mening, verder mooi gedicht :), knuff Phoweyk | |
Over dit gedicht
| Auteur: jessica | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 03 september 2003 | ||
| Thema's: | ||