Sigarenrook
Sigarenrook
ze stijgt in wolkjes
van warme zichtbaarheid.
ze verft de lucht
ondanks haar grijze kleurloosheid.
ze is overal thuis
op elitaire feestjes
wordt ze rijkelijk geboren
maar ook op geurloze avonden
in eenzame herfsten
wordt ze uitgeblazen
samenspel tussen mond en neus
smaak van de tong
wederzijds strelende lippen
Ze voelt.
zweeft
leeft
niet.
Ze bestaat niet.
Zonder ons.
Reacties op dit gedicht
| green eyes !: | Maandag, september 08, 2003 23:54 |
| als er èèn geur is waar ik niet tegen kan dan is het wel van sigaren, maar je hebt het mooi geschreven, knuffie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Aristide | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 08 september 2003 | ||
| Thema's: | ||