Zeer
Het is niet de tijd
die blijft
maar het zijn
de momenten
zonder afscheid
die ze verafschuwt met de
kermende woorden die haar laffe lichaam niet
laten verdwijnen.
De eenzaamheid is haar
bondgenoot
en het wachten
een gedachte die haar alles vraagt
en alleen met een koude pijn antwoord
als gezichten weer zwijgen en haar achterlaten
in de maagdelijke
stilte
waar alleen een aarzelende dood haar nog
tekens van
liefde geeft.
Reacties op dit gedicht
| Erna Muermans: | Vrijdag, september 12, 2003 22:35 |
| doordringende woorden man hier weet ik ff niets op te zeggen liefs Erna |
|
| Marije Lagendijk: | Dinsdag, september 09, 2003 16:14 |
| WOW, ben zeer onder de indruk van deze woorden!! Groetjes, Marije |
|
| Sheena: | Maandag, september 08, 2003 21:38 |
| ben er stil van Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: victor ruhlmann | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 08 september 2003 | ||
| Thema's: | ||