oorlog(2)
hopen menselijk puin
in hoge grasarmen gestort
kreten springen tussen
de brokstukken uit
terwijl stilte zijn bleke
lichaam uitstrekt
zoveel vlees versneden
voor egocentrische magen
die het leed niet kennen
dat ze rondom zaaien
om een ander het dan
te laten oogsten
in hoge grasarmen gestort
kreten springen tussen
de brokstukken uit
terwijl stilte zijn bleke
lichaam uitstrekt
zoveel vlees versneden
voor egocentrische magen
die het leed niet kennen
dat ze rondom zaaien
om een ander het dan
te laten oogsten
Reacties op dit gedicht
| charly: | Woensdag, september 17, 2003 07:03 |
| Harde schoonheid. | |
| Erna Muermans: | Dinsdag, september 16, 2003 21:00 |
| knap hoor tim ik vind het beeld dat je beschrijft in het gras en de stilte bij het bleke dode lichaam bibberend mooi weergegeven liefs Erna |
|
| xavion: | Dinsdag, september 16, 2003 17:15 |
| Oorlog is in zoveel opzichten te bekijken... De belichting van het leed, is zeer goed gedeelt... geweldig geschreven... Groet, XaVIoN |
|
| green eyes !: | Dinsdag, september 16, 2003 16:39 |
| dat is realiteit en waarom? wat wordt er mee gewonnen? nietveel mijn gedacht! daarom zeg ik zelf voer de eendjes en geen oorlog, liefs & knufff marina xxx |
|
| lani: | Dinsdag, september 16, 2003 16:32 |
| pijnlijk he tim. stel jij je ook soms die vraag: "welk zaad zal hier op deze velden groeien?" knap jongen! knuff x-x-x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: tim balthazar | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 16 september 2003 | ||
| Thema's: | ||