Nog een drankje en dan sta ik op wankelend op mijn benen

die al het evenwicht dat ze ooit bezaten waarschijnlijk aan

de wilgen hebben gehangen, breakdancer ben ik, onbedoeld

lenig plotseling plat op mijn bek, lik ik mijn wonden die ik niet voel

Ben plaatselijk verdoofd tot de zon weer opkomt, dan pas tel ik

talloze korsten blaren op mijn handen van sigaretten brandend

mijn huid gortdroog, de vellen hangen los rond mijn botten, tanden

vallen als herfstbladeren uit mijn kaak plat op mijn kussen

Twaalf dode familieleden, dertien gestorven huisdieren, veertien

coke snuivende boezemvrienden, vijften terminaal zieke ouders

doe mij nog maar een borrel

Twaalf paar amputaties, dertien blinde oude vandagen, veertien

misbruikte blonde kinderen, vijftien fatale kettingbotsingen

poor me a little liqour

Nog een drankje en ik pak mijn jas, mijn herinneringen van de bar

mijn tas gevuld met waar ik gister was, vandaag ben het einde

kwijt het begin lijkt verder weg dan toen het net begon haal ik

vannacht de finish wel of sta ik weer uren te kotsen op mijn

zevenhoog balkon