Geen schaduw van een boom
kan je vangen
buigend tak en blad
in je poëzie
die ik regelmatig leest
proef ik hartstocht en verdriet
Een veer zo wit
als pasgevallen sneeuw
kronkel je door het schrift
Stipt de woorden
die zo zacht en zuiverend zijn
aan met het bloed
wat op zijn vingers zit
rebecca7 : | Vrijdag, september 19, 2003 23:09 |
prachtig |
|
~#~paulke~#~: | Vrijdag, september 19, 2003 07:27 |
vol bewondering gelezen, heel mooi gemaakt! paulke |
|
Auteur: wijnand. | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 19 september 2003 | ||
Thema's: |