In de nacht van mijn leven
In de nacht van mijn leven
Het oog naar binnen gekeerd
Blind voor wat anderen geven
Ben ik langzaam teruggekeerd
Naar het bruisende bestaan
Onder invloed van een aurora
Schitterend aan het filigraan
Van een universum onbekend, agrafa
Wijd deinen de gedachten
Door wondere wereld
Niet langer tasten en smachten
Maar beleven en zien, strelend
Aanschouwen de vochtige parel
Uit donkere diepten ontloken
Weerkaatsing - Tabernakel
Van hoop en schoonheid opgedoken
Reacties op dit gedicht
| Stompie: | Maandag, september 22, 2003 11:41 |
| Erotisch, dat einde met die ontloken (???) en opgedoken vochtige parel. 'hoop in schoonheid opgedoken' klinkt nog mooier (vind ik) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Jan Ratelaar | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 september 2003 | ||
| Thema's: | ||