Rode ogen .
Rode ogen vol afschuw
verslinden haar op.
Al heeft een kind, zo jong nog,
geen weten van wat het is.
Het denkt, ik ben onschuldig.
Ik mag kijken hoe ik wil.
Maar ooit zullen
de ogen van poezie
haar afschuw verblinden
en leeft het, wat zij dacht
onschuld, nooit
meer in harmonie.
Reacties op dit gedicht
| Elizabethh: | Dinsdag, juni 15, 2004 22:12 |
| Zucht... | |
| ~Marina~: | Zondag, september 21, 2003 21:59 |
| zonder onschuld is het kruis slechts ijzer... en is de wereld min of meer verloren maar buiten deze zware woorden, draait de wereld vrolijk door ;-)) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ervinck Marlies | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 21 september 2003 | ||
| Thema's: | ||