zonder titel

Ik schrijd door het woud der naakten
angstig en blind; ik zoek
naar handen die mij raakten,
en eens hebben bemind; ik vrees
de verwijdering onzer lichamen,
dat we nooit meer tesamen
en dat niets is geweest.

Er is geen spel, geen strijd,
geen leugens, geen woord verhuld
op deze plek der waarheid:
ik heb u lief, naakt en in schuld.