t'leven zoals et is gegeven!
zoals de bomen hard groeien
en de bloemen steeds mooier bloeien..
ja zo voel ik me de laatste tijd!
van al mijn beslissingen heb ik nog geen spijt!
dit is et leven
zoals et mij is gegeven!
misschien moet ik leren!
om et leven zo te acsepteren...
doet me soms pijn
om in dit hardde leven te zijn!
maar heb genoeg mensen om mij heen!!
ik ben ech dus nie alleen ... :):):):)
===>>> ik wil jullie allemaal bedanken die er voor mij zijn!! en zker pricilla... !!!======
en de bloemen steeds mooier bloeien..
ja zo voel ik me de laatste tijd!
van al mijn beslissingen heb ik nog geen spijt!
dit is et leven
zoals et mij is gegeven!
misschien moet ik leren!
om et leven zo te acsepteren...
doet me soms pijn
om in dit hardde leven te zijn!
maar heb genoeg mensen om mij heen!!
ik ben ech dus nie alleen ... :):):):)
===>>> ik wil jullie allemaal bedanken die er voor mij zijn!! en zker pricilla... !!!======
Reacties op dit gedicht
| ikke_s14: | Maandag, september 22, 2003 16:49 |
| heej nonwijs mooi gedichtjuh meissie...en iss moet je het leven zo maar accepteren...en ik hoop dat je je zow blijfd voellen dikke kus sharon |
|
| ~#~paulke~#~: | Maandag, september 22, 2003 10:42 |
| heel erg mooi gemaakt, en zeker weten je bent nooit alleen hier veel liefs ~#~paulke~#~ |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Titia | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 22 september 2003 | ||
| Thema's: | ||