Het doek was al af (herzien)
ik schilderde mezelf
in mijn eigen perspectief
met weloverwogen streken
en diep doordachte kleuren
je keek vluchtig naar het doek
zag tinten die ook anders konden
wilde me terugsturen naar het atelier
om het aan te passen aan jouw stijl
maar het doek was al af
en met overtuiging gemaakt
het toonde mijn eigenwijze aard
onuitwisbaar vastgelegd
penseel je eigen schilderij
laat mij mijn eigen beelden
ik heb respect voor jou maar jij
moet ook mijn zelfbeeld kunnen velen
Reacties op dit gedicht
| PeterdB: | Dinsdag, september 23, 2003 22:24 |
| Ik kwam deze op Poetry ook al tegen en vind hem erg mooi. Sterk geschreven hoor. Van mij mag ie komende week in Nachtlicht worden voorgelezen. | |
| Stompie: | Dinsdag, september 23, 2003 10:01 |
| Helemaal juist. | |
| wijnand.: | Dinsdag, september 23, 2003 01:12 |
| Een schilderij die je mag koesteren vindt dit een van je mooiste | |
| waterval: | Dinsdag, september 23, 2003 00:50 |
| door jezelf te blijven verdien je ook het meeste respect.....trouwens je bent uniek....!!! Mooi, mooi....!!! Liefs,... van waterval~~~ |
|
| sunset: | Dinsdag, september 23, 2003 00:22 |
| treffend-mooi (en zeer 'beslist') weergegeven. Liefs / sunset PS: Hoop dat iedereen zijn 'eigen doek' schildert / schilderen mag. |
|
| christina: | Dinsdag, september 23, 2003 00:22 |
| graag herlezen slaap lekker meis knuffie christa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nina Laverona | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 september 2003 | ||
| Thema's: | ||