Ik weet niet wat doen ,
ik weet niet waar blijven ,
ik schrijf wat ik voel ,
waar ik nu moet mee leven.

Raar om uit te leggen ,
ook al duurt het maar heel even ,
ik zie niet helder in de mist ,
zelfs in het donker geen enkel licht ,
en wie ook dit lezen zou , ,
kan zelfs niet weten ,
hoeveel ik van haar hou.

Enkel de wind ,
enkel de bomen ,
kunnen nu weten ,
waarvan ik zou dromen,
het is moelijk te schrijven ,
onweer in mijn hoofd ,
enkel het water weet waarin ik geloof.

Je moet nu niet denken dat ik om liefde zit te "wenken
want het draait hier niet om houden van ,
zelfs geen persoon , dier vrouw of man ,
jij , ik allen weten wat ik bedoel
want iedereen heeft weleens "dat gevoel".