vervreemd
alles lijkt zo donker
al waarin ik had geloofd
maar kan ik het herkennen
als het vuur is uitgedoofd?
De zon verloor haar stralen
door vervreemding vastgeboeid
langzaamaan maar zeker
geheel uit elkaar gegroeid
we konden het niet stoppen
al deden we nog zo hard ons best
de vonk die was verdwenen
en de tijd, die deed de rest.
Reacties op dit gedicht
| dark shadow: | Zaterdag, oktober 04, 2003 11:18 |
| Prachtig gedichtje! Ik moest er zelf ook bijna van huilen! Misschien omdat ik bang ben dat mij dit ooit zal overkomen... Greetz, Dark Shadow, x |
|
| kokosnoot: | Donderdag, oktober 02, 2003 18:19 |
| Mooi geschreven, treurig gezind, helaas... sterkte.. liefs.. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Steven Vermeulen | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 02 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||