ik wens....
Ik zie de ochtendzon gloren aan de kimme
ik hoor het lied van verbazing door mijn aderen vlieden
ik wens mijzelf te zijn
daar ik het anders niet begrijp............
Ik hoor de lach van een kind
en zie de sprong van een hinde
ik wens onszelf te zijn
daar ik het anders niet begrijp........
Ik ruik de geboorte van gras
en zie de vlammen razen
de zon is schaamte
de wolken het boetekleed
ik wens U te zijn
daar ik het anders niet begrijp............
ik hoor het lied van verbazing door mijn aderen vlieden
ik wens mijzelf te zijn
daar ik het anders niet begrijp............
Ik hoor de lach van een kind
en zie de sprong van een hinde
ik wens onszelf te zijn
daar ik het anders niet begrijp........
Ik ruik de geboorte van gras
en zie de vlammen razen
de zon is schaamte
de wolken het boetekleed
ik wens U te zijn
daar ik het anders niet begrijp............
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Zaterdag, oktober 04, 2003 01:02 |
| waar jij en wij en gij samenvallen, zal ieder ander begrijpen in een lied te beleven zijn zonder deze los van elkaar te maken. groetje, hans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cornelis Verweij | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 04 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||