Sleets.
Ze waren net van plan
het tafelkleed er uit te doen,
vervangen door wat kleurigs,
het was zo vaal, zo treurig.
Het werd een beetje sleets.
Ze waren net van plan
de eiken vloer te schuren.
Van de tuindeur tot de keuken
liep een spoor van grijs in ‘t hout.
De vloer werd sleets en oud.
Ze waren net van plan
hun bed te gaan verruilen.
De matras had zo veel kuilen
opgelopen door het minnen,
dat vooral in het begin
van hun hartstochtelijk samenzijn,
toen de warmte van de zinnen
ongeremd was, zuiver heet.
Ook de matras werd sleets.
Zij liet het plan voor wat het was
voorbij was al haar streven
om te blijven leven,
-ze wilde wel maar mocht niet meer-
en heeft het opgegeven.
Hij strijkt nu met zijn hand
over de sleetse rand
van het tafelkleed en weet
het blijft zo als het is geweest in al die jaren
die zo intens gelukkig waren.
Sleets… Niet sleets maar warm geleefd,
wat door ons beide is beleefd.
Liefde en begrip.
Ons leven was niet sleets,
maar vol onverwachte avonturen,
die in gedachten blijven duren tot….
Hij zal het nu wel weten,
tot ook hij is versleten.
Koos 6-9-2003
Stompie: | Dinsdag, oktober 07, 2003 10:02 |
Sommige mensen vernieuwen niet, wonen hun zaken 'gezellig' uit. Mooi gedicht, toch. |
|
lani: | Zaterdag, oktober 04, 2003 18:47 |
een parel!! prachtig!! x-x-x |
|
margot: | Zaterdag, oktober 04, 2003 17:33 |
gevoelige,prachtige beelden... liefs,margot |
|
MayadeBij: | Zaterdag, oktober 04, 2003 02:16 |
=:)}}) Geweldig! (mensen snappen nooit waarom ik zo'n haast heb.. zie hier..) kus! | |
Auteur: kooshaydn | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 04 oktober 2003 | ||
Thema's: |