Donker schuilt in angstige ogen
daglicht tergt het netvlies geknepen
verscholen met ongekende angsten
draagt de pijn een ziel op handen…
Een noodkreet verstikt in woorden
verkrampt in een schrale keel
druipende tranen vertolken het restant
van een liefde in onmacht verkregen…
Affectie smoort in een koud lijf
verwarming slechts in sluimering
die resteert in dierbare gedachten
elke herinnering, aan wat de liefde deed…
xavion: | Maandag, oktober 06, 2003 21:51 |
Voelbaar, tastbaar verdriet... Erg mooi geschreven! Vriendelijke groetjes, XaVioN... |
|
Marlies: | Maandag, oktober 06, 2003 19:53 |
... Er zijn geen betere woorden dan degene die jij gebruikt! Prachtig! Liefs |
|
Margaritha: | Maandag, oktober 06, 2003 15:12 |
Mooi en gevoelig geschreven. | |
Auteur: Jeffry | ||
Gecontroleerd door: ;o)x | ||
Gepubliceerd op: 06 oktober 2003 | ||
Thema's: |