Herfst
Bladeren vallen af,
en veranderen in hemelse kleuren.
Het laatste blaadje fladdert,
op de harde aarde.
Het bos verandert,
naar een doods bos.
Verlaten loop ik op het dode pad,
en zie niemand meer.
Stilte om me heen.
Maar de geluiden,
maken het bos tot leven.
en veranderen in hemelse kleuren.
Het laatste blaadje fladdert,
op de harde aarde.
Het bos verandert,
naar een doods bos.
Verlaten loop ik op het dode pad,
en zie niemand meer.
Stilte om me heen.
Maar de geluiden,
maken het bos tot leven.
Reacties op dit gedicht
| xMyrte: | Zondag, januari 07, 2007 15:53 |
| Mooi Liefs, Myrte |
|
| liientjUh: | Woensdag, februari 23, 2005 20:53 |
| Mooi gedicht... mag ik vragen waarom je geen nieuwe gedichten meer neerzet? je hebt echt talent liefs elien | |
| Benjamin de Rooy: | Donderdag, oktober 09, 2003 22:17 |
| er is overal wel leven te vinden als je maar goed kijkt. Onthoud dat je nooit alleen bent, al lijkt alles nog zo donker. Liefs, Ben |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stefanie Winters | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 09 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||