Mist trommelt op
de banden van geluid
hees gefluister knaagt
aan het behang
Met mijn gemoed
lijken de velden te smelten
volkomen rust begeleidt
het lijdzaam vergaan
De kras van de kraai
staat in mijn ziel geschreven
de roep van de uil
is waarnaar ik verlang
De avondzeis slaat wreed
mijn ogen neer
stilte schuilt in tastend wit
ik heb geen poot meer om op te staan
| tim balthazar: | Maandag, oktober 13, 2003 21:44 |
| prachtig groetjes |
|
| Oorlam: | Maandag, oktober 13, 2003 16:51 |
| 1 van mijn oren als steuntje aangeboden, | |
| MayadeBij: | Maandag, oktober 13, 2003 15:47 |
| Echt wel, kop op! Ik vlieg wel even onder je (en geloof me, I can carry a shit-load of weight) en daar gaan we.. Fuck em, SMAKKA! | |
| vinkje: | Maandag, oktober 13, 2003 13:36 |
| .....*traan*... Zo heb jij mij ff geraakt. Mooi gedaan dus. Liefs, |
|
| Tracey van Eijk: | Maandag, oktober 13, 2003 10:45 |
| .... maar ook triest. Houd je taai! | |
| Tracey van Eijk: | Maandag, oktober 13, 2003 10:43 |
| Mooi! | |
| Auteur: Edwin van Rossen | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 13 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||