Dromen spatten aan duigen
Door het veel te diepe water waarin ik me begeef
Ook ik word meegesleurd
Het zwarte water trekt me mee naar zijn peilloze diepten
Hulpeloos snak ik naar adem, maar ik voel dat ik wegzweef
Ik word overspoeld door een zee van emoties
En elke richting die ik wil kiezen
Lijkt me alleen maar dieper te voeren
Alsof ik altijd zal verliezen
Het zwarte water neemt me mee
Mijn eigen wil behoort mij niet meer toe
Ik kan zelf niet meer beslissen
Het water leidt me
En ik geef eraan toe