Overtuigd.
Er gleden uren voorbij
In onbeweeglijke tijd.
In vage gesprekken
Aaneengeregen flarden spijt.
Minuten passeerden snel
Stilte gehuld in witte, held’re lust.
De laatste vertrekken vervagen
De dromen verzonken, uitgeblust.
Ik wilde je kleuren omhelzen
Zoals elke ochtend de zon.
Ik wilde je woorden drinken
Toen ik besefte dat dat kon.
Tijd is nu gekomen
2 voeten op de grond,
Om je proberen te tonen
Wat er ooit tussen ons stond.
Reacties op dit gedicht
| Phoweyk: | Vrijdag, oktober 17, 2003 12:15 |
| niet dat mijn reactie nog zal opvallen tussen deze vele anderen, maar ik moet hierop zeggen hoe een geweldig gedicht ik dit vind. prachtig, en zo mooi afgesloten. knap schrijfwerk :), knuff Phoweyk | |
| Ana (stacia): | Donderdag, oktober 16, 2003 20:53 |
| Hope it works out ! liefs ana |
|
| Robski: | Donderdag, oktober 16, 2003 20:09 |
| Down to earth..? Heel mooi geschreven... Liefs, Rob |
|
| Oorlam: | Woensdag, oktober 15, 2003 22:56 |
| sterk sterk! | |
| MayadeBij: | Woensdag, oktober 15, 2003 19:06 |
| Pfffff het zweet breekt me uit (maar ik heb iets gegeten waarvan je denkt damn! wat lekker) dit terzijde, ben erg nieuwsgierig (toch wel) kus! | |
| MayadeBij: | Woensdag, oktober 15, 2003 18:23 |
| (slik) (kuch) uhm.. moet dat echt? | |
| *Sofieke*: | Woensdag, oktober 15, 2003 18:21 |
| Heel mooi geschreven! xxx |
|
| diddo: | Woensdag, oktober 15, 2003 18:14 |
| mooi hoor | |
Over dit gedicht
| Auteur: Serenity | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 15 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||