Golven op het strand
Er zijn slechts nog rimpelingen,
Afdrukken in het zand
Nagelaten spiegelingen
Met een zachte rand
Waar de golven sloegen
Schuimbekkend op de wind
Enkel voort maar joegen
Spetterend verblind
Ligt nu weer gladgestreken
Door wind en rust en tijd
Zilverzacht een schelpendeken
In een moment respijt
Genietend van de nieuwe sporen
Gemaakt in ’t ebbend tij
Herinneringen in de voren
Gaan het luie oog voorbij
Van het uitgeputte strand
Rustend na de zware storm
-------------------------------
Staat weer op en vanuit stand
Ziet de oppervlakte is enorm
Groter nog dan ooit geweest
Zichtbaar bijna is de kracht
Die verscholen in de geest
Golven in beweging bracht
Uit het zand dat omgewoeld
heeft opgegraven, prijsgegeven
Nieuwe stukken aangespoeld
Verloren, verdrukt, vergeten leven
Nu bij ’t neergaan van het water
Kijk ik rond en leg daarbij
Herinneringen vast voor later
Dit hoort allemaal bij mij
Stukjes van het eeuwig leven
Straks verdwenen in de vloed
Aan de zee weer teruggegeven
Maar mijn geest is al gevoed
-------------------------------
Doodgaan en geboren worden
Natuurlijk ritme van het tij
Nooit zal ik verslagen worden
Ik ben er en ik blijf erbij
Afdrukken in het zand
Nagelaten spiegelingen
Met een zachte rand
Waar de golven sloegen
Schuimbekkend op de wind
Enkel voort maar joegen
Spetterend verblind
Ligt nu weer gladgestreken
Door wind en rust en tijd
Zilverzacht een schelpendeken
In een moment respijt
Genietend van de nieuwe sporen
Gemaakt in ’t ebbend tij
Herinneringen in de voren
Gaan het luie oog voorbij
Van het uitgeputte strand
Rustend na de zware storm
-------------------------------
Staat weer op en vanuit stand
Ziet de oppervlakte is enorm
Groter nog dan ooit geweest
Zichtbaar bijna is de kracht
Die verscholen in de geest
Golven in beweging bracht
Uit het zand dat omgewoeld
heeft opgegraven, prijsgegeven
Nieuwe stukken aangespoeld
Verloren, verdrukt, vergeten leven
Nu bij ’t neergaan van het water
Kijk ik rond en leg daarbij
Herinneringen vast voor later
Dit hoort allemaal bij mij
Stukjes van het eeuwig leven
Straks verdwenen in de vloed
Aan de zee weer teruggegeven
Maar mijn geest is al gevoed
-------------------------------
Doodgaan en geboren worden
Natuurlijk ritme van het tij
Nooit zal ik verslagen worden
Ik ben er en ik blijf erbij
Reacties op dit gedicht
| vinkje: | Woensdag, oktober 22, 2003 17:35 |
| Prachtig, echt heel mooi. Liefs! |
|
| jazzzz: | Woensdag, oktober 22, 2003 11:58 |
| heel mooi! ik lees 'm nog 'n keer.. liefs, |
|
| Oorlam: | Woensdag, oktober 22, 2003 10:23 |
| mooi, ik moest denken aan Ria Valk's: als ik de golven aan het strand zie, dan denk ik aan va kan tie |
|
| Janny Hoogendam: | Woensdag, oktober 22, 2003 09:17 |
| Wauw, dit is schitterend weergegeven en kan ik rustig een paar keer lezen. Goeie kijk op wat er om je heen gebeurd, en dan ook nog eens mooi gerelativeerd xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Erik Lemmers | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2003 | ||
| Thema's: | ||