Verlaten
Ik ben verlaten,
Voor altijd,
Alleen gelaten,
Ik ben hem nu echt kwijt.
Na een half jaar echte liefde,
En een half jaar enkel hopen,
Heb jij het nu gezegd,
Het is echt afgelopen.
Zonder jou kan ik niet leven,
Zonder jou heeft het geen zin,
Kun je me niet vergeven?
Ik zie mijn fouten in...
Ik was dom,
Had het moeten zien,
Ik was ook superstom,
Achterdochtig ook misschien.
Ach, kon je alles maar vergeten,
opnieuw beginnen met mij,
Het doet pijn om dit te weten,
Maar het is nu echt voorbij...
Voor altijd,
Alleen gelaten,
Ik ben hem nu echt kwijt.
Na een half jaar echte liefde,
En een half jaar enkel hopen,
Heb jij het nu gezegd,
Het is echt afgelopen.
Zonder jou kan ik niet leven,
Zonder jou heeft het geen zin,
Kun je me niet vergeven?
Ik zie mijn fouten in...
Ik was dom,
Had het moeten zien,
Ik was ook superstom,
Achterdochtig ook misschien.
Ach, kon je alles maar vergeten,
opnieuw beginnen met mij,
Het doet pijn om dit te weten,
Maar het is nu echt voorbij...
Reacties op dit gedicht
| Prophecy: | Woensdag, april 28, 2004 23:45 |
| met gevoel geschreven heel mooi gedaan | |
| Benjamin de Rooy: | Woensdag, maart 07, 2001 21:40 |
| tja.... ik kan maar een ding zeggen: Not every lover is ment to be with you forever. Je komt de goede nog wel tegen joh! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Toedel | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 07 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||