Gedichten-Freaks
Zoeken
Nieuws
Wie doet wat
Aanmelden
Gebruikersnaam
Wachtwoord
Aanmelden
Wachtwoord vergeten?
Nog geen account? Registreer!
Registreren
×
Velden met een astriek (*) zijn verplicht!
Je schrijversnaam/gebruikersnaam*
Wachtwoord*
Bevestig wachtwoord*
E-mailadres*
Webadres
Geboortedatum
Land*
Selecteer je land
Nederland
België
Anders
Hoe heb je ons gevonden?
Ik wil per mail op de hoogte worden gehouden van leuke aanbiedingen van de Gedichten-Freaks en partners.
Registeren
Wachtwoord vergeten
×
Email adres
Versturen
The Seashell
At the bottom of the ocean
she lay, sleeping
resting in the warmth
of her shell
She couldn't hear, or see
was never meant to be
for that,
she was the peace itself
The only thing alive
but her
a world of water, salt
and sand
Coming by and leaving
calm in circles
far from every living lie
lasting on the land
In the latter of her live
she lay
abandoned by the peace
too still
The landlife had come
too soon
and took this pearl, her soul
and will.
Reacties op dit gedicht
Maya-Bou vindt het leuk als je reageert op dit gedicht
Nog geen account bij Gedichten-Freaks?
Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres
Registreren en plaatsen
The unreachable
:
Zondag, februari 01, 2004 14:49
Prachtig!! Great job! :-)
Oorlam
:
Donderdag, oktober 23, 2003 11:22
mooi geschreven!
Over dit gedicht
Auteur:
Maya-Bou
Gecontroleerd door:
;o)x
Gepubliceerd op:
23 oktober 2003
Thema's:
[Natuur]