Uit het geduldige ontstaan
glimlachend rijg ik de een na de andere parel aaneen
schrijf woorden in een vleug van glimmend tot duister zwart
elk van hen vertelt mijn eigen verhaal,
vluchtig geschreven, soms uit het geduldige ontstaan
voelbaar waarnemend in vibraties van het woord
eeuwig verbonden aaneengeregen in taal
dragend om de hals van het leven
de woorden balanceren geregeld op een danskoord
van nietszeggend zich ontplooiend tot mijn eigen verhaal
uiteindelijk wordt alles tot een kostbaar collier weggeschreven
Reacties op dit gedicht
