Windwhisper: | Dinsdag, februari 20, 2007 22:05 |
Voor mijn kinderen hing er ook een touwtje, als ik thuis was, nu hebben ze een sleutel, ze zijn volwassen. Toch zo mooi en herkenbaar HJ liefs Cobie |
|
Margaritha: | Zondag, oktober 26, 2003 16:58 |
Ja echt herkenbaar jeugdsentiment. Mooi geschreven! Groetjes, Margaritha |
|
M@ri@: | Zondag, oktober 26, 2003 14:41 |
hou vast het touwtje uit herinnering en vind weer vertrouwen in geborgenheid warme groet *boselfje* |
|
Janny Hoogendam: | Zondag, oktober 26, 2003 14:06 |
Hey, Kanjer, waar haal jij dit mooie gedicht vandaan? Dit vind ik tot nu toe het mooiste wat je hebt geschreven je krijgt een 11 van mij xxx |
|
Huting: | Zondag, oktober 26, 2003 11:41 |
Dit is een gedicht wat mij raakt, en ik kan je zeggen dat gebeurt maar zelden... Mijn complimenten Liefs, Doortje |
|
*Shanti*: | Zondag, oktober 26, 2003 10:37 |
Mooi gedicht. Helaas is het waar wat Goverdina schrijft, je kunt de deur niet meer openlaten. Namasté, Shanti |
|
Goverdina: | Zondag, oktober 26, 2003 10:16 |
Hoi Hendrik Jan Inderdaad zo vertrouwd voor kinderen. Een veilig gevoel van altijd naar binnen kunnen. Alleen in deze tijd is dat touwtje voor sommige een uitnoging voor heel iets anders. Tijden veranderen..... liefs Goverdina |
|
Auteur: H.J. | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 26 oktober 2003 | ||
Thema's: |