geest...
In dag en nacht
blijft hij onuitwisbaar
tot mij komen.
Z'n geur, de zachtheid
van zijn lippen,
kleeft op mijn wangen.
Hij schijnt nog door tussen
talloos verspreide dromen.
Het gevoel dat hij me gaf,
doemt tot heimwee en
bitter verlangen.
Reacties op dit gedicht
| Stompie: | Donderdag, november 06, 2003 14:11 |
| 'bitter verlangen' - dat is héél mooi gevonden voor de beschrijving van dit gevoel. | |
| victor ruhlmann: | Woensdag, november 05, 2003 11:07 |
| Bitterheid en schoonheid vinden elkaar in een inrukwekkende eenheid. | |
| Ana (stacia): | Dinsdag, november 04, 2003 09:40 |
| Zo heel erg herkenbaar ... en to the point beschreven. *ff stil van* liefs ana |
|
| snottebel: | Maandag, november 03, 2003 22:35 |
| erg mooi geschreven.... | |
| tim balthazar: | Maandag, november 03, 2003 22:32 |
| heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel mooi groetjes |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lani | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2003 | ||
| Thema's: | ||