Het voelt zo raar.
Er is iets raars,
spelend in mijn hoofd.
Het is iets raars,
dat mij verdoofd.
Wat kan het zijn?
En wat doet het hier?
Ik voel me zo klein,
en niet voor het plezier.
Een leegte in mijn hart,
groot en leeg.
Ogen vol met smart,
sinds jij naar de hemel steeg.
Speciaal voor al mijn vrienden die ooit gestorven zijn.
Reacties op dit gedicht
| Wheelgranny: | Woensdag, november 05, 2003 00:13 |
| Voor velen herkenbaar! Bedabkt. Liefs Wheelgranny |
|
| lieverdje: | Dinsdag, november 04, 2003 16:50 |
| herkenbaar geschreven, heel erg mooi gemaakt sterkte en liefs |
|
| faith the darkest: | Dinsdag, november 04, 2003 11:37 |
| lief.... | |
Over dit gedicht
| Auteur: eenhoorn | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 04 november 2003 | ||
| Thema's: | ||