Ik zal het maar moeten toestaan,
Ik zal je maar moeten laten gaan.
Je gaat ver hier vandaan,
En je laat ons in de kou staan.

Je gaat een nieuw leven beginnen,
En proberen Anita voor jou te winnen.
Het enige dat door mn hoofd spookt zijn die zinnen,
Alleen dat zit nu diep van binnen.

Wat is gebeurd in het verschiet,
Dat boeit je schijnbaar niet.
Ons verdriet,
Niets daarvan is wat je ziet.

Ik kan alleen nog maar huilen,
Die ik in liefde wil omruilen.
Maar dat lukt niet, dus ik moet gaan schuilen.
Het liefst in hele diepe kuilen.

Je gaat ons verlaten,
Maar daarom gaan we je niet haten.

Narárië!

*Adriël*
09-11-03