Ik wil je vergeten
Ik wil niets meer van je weten
Ik wil je stem niet meer horen
Ik hou mijn handen voor mijn oren
Het was te mooi om je te haten
Ik wil geen traan meer om jou laten
Maar ik krijg geen hap meer door mijn keel
Het is me nu allemaal even te veel
Over mijn gezicht rolt een traan
Zul je ooit uit mijn gedachten gaan?
Ik moet het een plekje geven
Maar kan ik zonder jou verder leven?
Jij wilt maar niet uit mijn hoofd, het doet zo’n pijn
Misschien dat de tijd een oplossing zal zijn...
Onze liefde behoort nu tot het verleden
En ik zal een nieuwe weg moeten banen in het heden