Him
die stinkende lucht
jouw lachende dronken stem
ik slaak een stille zucht
wat walg ik toch van hem
het is midden in de nacht
ik lig bevroren in men bed
terwijl ik stilletjes wacht
en op het teken let
twee lichte tikjes
ik spring buiten in de snijdende kou
ik hoor jouw zachte snikjes
niet bang zijn nu
ik ben bij jou
Hij zal zo slapen
niet bang zijn broer
ik hoorde hem gapen
terwijl hij inneenzakte op de vloer
straks is alles weer kalm
ga nu maar weer naar bed en slaap
en als straks z'n stem weergalmt
weet dan dat ik over je waak.
Reacties op dit gedicht
| Anneke Van Nuffel: | Woensdag, februari 20, 2002 14:41 |
| ik dek dat ik me aansluit bij firebolt liefs anneke |
|
| Firebolt: | Maandag, maart 12, 2001 11:33 |
| Een rilling loopt over mijn rug....... Wat maak jij in godsnaam mee...??? |
|
| Benjamin de Rooy: | Zondag, maart 11, 2001 21:15 |
| Erg mooi gedicht. Liefs, ben |
|
Over dit gedicht
| Auteur: EM | 
|
|
| Gecontroleerd door: | ||
| Gepubliceerd op: 11 maart 2001 | ||
| Thema's: | ||