Weer is het zover,
ik weet niet meer,
waar ik het zoeken moet.
Ruzie met vrienden,
vrienden die mij,
nooit lijken te begrijpen.
Verliefd op een jongen,
terwijl ik voorlopig,
geen liefde kan geven.
Waarom neemt niemand de moeite,
om mij een beetje te begrijpen,
dan zouden ze zien,
dat het allemaal niet makkelijk is.
Ik heb een litteken voor het leven,
eentje die mijn hart beschadigd heeft.
Waarom neemt niemand de moeite,
om zich te bedenken,
hoe ik me voel.
Dat ik kapot ga,
aan alles wat mij is aangedaan.
Moet ik het dan schreeuwen:
Ik ben misbruikt,
dat blijft een litteken voor het leven.
| Auteur: syllieme | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2003 | ||
| Thema's: | ||