Ik ben...
Ik ben in het bos
De wind in mijn haar,
Ik ga zitten op het mos
Ik voel me zo gelukkig daar,
Ik hou van Moeder Aarde
Van hun kinderen
Die groeien uit haar schoot,
Mensen laat haar in haar waarde,
Ze is in grote nood.
Je moet om haar geven ,
Ze is de bron van al ons leven....
De wind in mijn haar,
Ik ga zitten op het mos
Ik voel me zo gelukkig daar,
Ik hou van Moeder Aarde
Van hun kinderen
Die groeien uit haar schoot,
Mensen laat haar in haar waarde,
Ze is in grote nood.
Je moet om haar geven ,
Ze is de bron van al ons leven....
Reacties op dit gedicht
| vinkje: | Vrijdag, november 14, 2003 19:00 |
| Zo is het! Respect voor moeder aarde. Liefs, |
|
| chloe de bruyn: | Woensdag, november 12, 2003 11:19 |
| Ze is in grote nood ja inderdaad ,patty | |
Over dit gedicht
| Auteur: *Aradia* | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 11 november 2003 | ||
| Thema's: | ||