vraag ik me af
VRAAG IK ME AF
in je gezicht zie ik
de sporen van tranen
gegrift de angst
is te lezen in je ogen.
je hoofd hangt naar
de grond toe alsof
de treurige gedachte
je te zwaar zijn geworden.
zoals je langs de muren
loopt lijk het alsof je
wilt dat je erin gezogen
word en onzichtbaar zijn.
als ik zo naar je kijk
dan vraag ik me af
kind wat maakt je zo
treurig en eenzaam?
15-11-03
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: hadassah | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 15 november 2003 | ||
| Thema's: | ||