Een nieuwe wereld

In de ban van een ondoorgrondelijk besef
Ontluikt de kern van mijn wezen
Verdwaald in een emotionele stemming
Een lichtpuntje in mijn leven

De duisternis lijkt op te trekken
Als ochtenddauw boven koude aarde
Waardoor een uitzicht vol van schoonheid
Zichtbaar wordt voor mijn eigenwaarde

Een nieuwe wereld strekt zich uit
Verbaast mij telkens weer
Jij bent hier verantwoordelijk voor
En doet mij verlangen naar meer

Geschreven door

Caroline Maas

Reacties op dit gedicht

Caroline Maas vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Caroline Maas:	Dinsdag, maart 13, 2001 14:22
Thnx! Tja, tis gewoon mijn gevoel...

Charissa:	Dinsdag, maart 13, 2001 13:09
Dit is echt een heel mooi en ook heel goed te begrijpen gedicht.Je hebt 't echt mooi verwoord.

Over dit gedicht

Auteur: Caroline Maas
Gecontroleerd door:
Gepubliceerd op: 12 maart 2001
Thema's: [JIJ] [IK] [Geluk]