ongeboren kind
Ongeboren kind
wanneer in de rust van jouw armen
in gedachten verzonken
ik het zachte huilen aanhoor
van een ongeboren kind
wiens hart aan engelen geschonken
gedragen wordt door stille hoop
dat ooit mijn tranendal vol liefde
door de wereld wordt aanhoort
die in zachtheid zal ontwaken
door nevelen omhelst in troost
en de stilte van mijn verlangen
jouw ongeboren zieltje
vol liefde mag aanschouwen
in tranen
van een engel
wanneer in de rust van jouw armen
in gedachten verzonken
ik het zachte huilen aanhoor
van een ongeboren kind
wiens hart aan engelen geschonken
gedragen wordt door stille hoop
dat ooit mijn tranendal vol liefde
door de wereld wordt aanhoort
die in zachtheid zal ontwaken
door nevelen omhelst in troost
en de stilte van mijn verlangen
jouw ongeboren zieltje
vol liefde mag aanschouwen
in tranen
van een engel
Reacties op dit gedicht
| Wheelgranny: | Woensdag, november 19, 2003 00:03 |
| Ik ben helemaal stil.... Liefs wheelgranny |
|
| Aisha: | Dinsdag, november 18, 2003 15:24 |
| ...stilte.... wat verschrikkelijk gevoelig 'mooi' geschreven. sterkte! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: danny cant. | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 18 november 2003 | ||
| Thema's: | ||