vaart in m´n neus
Mijn longen werden moe
net als de dag, omringd.
Net nu alles leek te lopen
verlamden adembanen bitter.
Het deed me weinig
Al had ik al genoeg
en spiegelend zag ik knikkers,
poeierend en huilend...
smekend naar hun slikker.
Alles ging iets sneller nu.
Nu kon ik even weer vergeten
hoe hoererij bij dageraad, dof en slapend
vertrok om pooiend te verankeren.
Het licht ging stilaan aan
ogen zoekend naar wat was.
Huiswaarts keert de dag
met witte rug naar morgen toe
Reacties op dit gedicht
| Bart De Mulder: | Donderdag, november 20, 2003 15:46 |
| when you want to get down down on the ground cocaine |
|
| Jannie Hoogendam: | Donderdag, november 20, 2003 15:24 |
| Ik denk niet dat je daar je heil of troost vindt... Maar wie ben ik? liefs Jannie xxx |
|
| Oorlam: | Donderdag, november 20, 2003 13:03 |
| wow mooi geschreven, echter take care! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bart De Mulder | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 20 november 2003 | ||
| Thema's: | ||