Voor Chris,
Nee Chris,
ik haat je niet.
Ook al deed jij me,
onnoemelijk veel en vaak verdriet.
Je hebt me vernederd,
voor de ogen van velen.
Zelfs toen we samen waren,
bleef jij verder "spelen".
Hoe diep je me daarmee kwetste,
het deerde je allemaal niet.
Zelfs nu blijf jij gewoon,
diezelfde losbandige griet.
Ik zat vaak met tranen
in mijn ogen.
Voelde me zo dikwijls,
door jou bedrogen.
Nee Chris,
ik kan je niet haten.
En ook al zullen we nooit nog
met mekaar praten.
Ons licht ging uit,
zoals het doet bij velen.
Met jou kan,
en wil ik geen leven meer delen.
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Eric Van Aelst | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 25 november 2003 | ||
| Thema's: | ||