En ook de uitgestoken hand ...
En ook de uitgestoken hand ...
Al lachend begraaf je mij
en resten van jouw dromen
In zwijgend koude ijspartij
word ik door jou vermoord
Geen woorden dolken mij
want zelfs 't bestaan ontkent
En ook de uitgestoken hand ...
geweigerd,
Al was ik dat gewend
Gebroken glans nu in mijn ogen
waar tranensluier tekent rouw
Gestorven omdat soepel werd gelogen
En zelfs de dood,
hij weet dat ik nog immer van je hou.
**********
sunset 27-11-2003
**********
Reacties op dit gedicht
| Evenstar21: | Donderdag, november 27, 2003 15:54 |
| intens mooi...kusssssss | |
| chloe de bruyn: | Donderdag, november 27, 2003 15:43 |
| triet mooi ,patty | |
| *Shanti*: | Donderdag, november 27, 2003 14:03 |
| Liefhebben dwars door alles heen.. Intens verwoord. Groetjes, sterkte, namasté. Shanti |
|
| kokkie: | Donderdag, november 27, 2003 10:00 |
| prachtig sunset liefs angela |
|
| jackie53: | Donderdag, november 27, 2003 07:30 |
| Heel mooi geschreven!!(en ik ben net wakker) liefs jackie53 | |
| wijnand.: | Donderdag, november 27, 2003 00:30 |
| Schitterende laatste strofe In een prachtig gedicht |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sunset | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 27 november 2003 | ||
| Thema's: | ||