Passionato
met ingehouden adem
snak ik naar een zucht
om de hitte uit te laten
die wacht op openlucht
maar je houdt me vast
met een blik die me vertelt
dat ik pas mag exploderen
nadat het slotakkoord is geveld
jij bent de dirigent van mijn verlangen
-zolang ik me kan vinden in de partituur-
begeleidt me met je dwingende handen
naar een apotheose vol verzengend vuur
als we uitgeput in elkaars armen vallen
zie ik de gloeiende weerspiegeling van de zon
die verkoeling zocht in het verfrissende water
een meer dat minder passionato blussen kon
Reacties op dit gedicht
| victor ruhlmann: | Vrijdag, december 05, 2003 19:34 |
| Passie die nooit stopt.Heerlijke woorden die elk verlangen dichterbij brengen. |
|
| sunset: | Vrijdag, december 05, 2003 08:49 |
| in een woord ... "l i e f d e s g e n o t" net zoals het genot om dit schitterend stukje 'werk' te mogen lezen en 'voelen'. Liefs / sunset |
|
| M@ri@: | Donderdag, december 04, 2003 01:18 |
| passievol schitterbaar! warme groet *boselfje* |
|
| waterval: | Donderdag, december 04, 2003 00:46 |
| water nodig?.....hihi.... mooi en vurig gedicht.....!!!! liefs,.... van waterval~~~ |
|
| wijnand.: | Donderdag, december 04, 2003 00:34 |
| De hartstocht is voelbaar in het gedicht Heel mooi geschreven |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nina Laverona | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 04 december 2003 | ||
| Thema's: | ||