Hoe kon je?
Hoe kon je?
Hoe kon je doen wat je deed?
Me vernederen en terroriseren,
Amper 13 jaar, ik kon me niet verweren
Kon me niet beschermen tegen alles wat je me verweet
Hoe kon je doen wat je deed?
Roepen, tieren, me mentaal kraken
Nooit heeft iemand me zo ongelukkig kunnen maken
Als jij, met alles wat je me verweet.
Hoe kon je doen wat je deed?
Je was mijn vader, ik moest je kunnen vertrouwen,
Maar ik heb nooit van je kunnen houden
Omwille van alles wat je me verweet.
Toen mama je eindelijk verliet
Ging de wereld voor me open
En na jaren voor de pijn te zijn wegggelopen
Werd het tijd een einde te maken aan mijn verdriet
Na 7 jaar zonder enig verband
Zonder dat je ooit op ons heb gelet
Heb ik contact gezocht en de eerste stap gezet
En sindsdien houd IK in onze relatie de bovenhand
Want mijn biologisch vader zal je altijd zijn
Wat je ook allemaal hebt uitgevreten
En als er later een einde komt aan jouw levenslijn
Wil ik niet blijven zitten met een slecht geweten!
Woede naar jou toe is er niet meer
Haatdragendheid ligt niet in mijn aard
Er zijn geen felle negatieve gevoelens meer waarop ik teer
Daarin ben ik de laatste jaren fel bedaard
Nu ben ik bijna 23 jaar
En je daden blijven me achtervolgen in mijn geest
Met één gedachte ben ik echter helemaal klaar:
Jij bent nooit een vader voor me geweest!
Niet dat ik je dat nog kwalijk neem of zelfs nog maar erg vind,
Je hebt je best gedaan en je bent wie je bent
En eigenlijk ben jij het ergste gestraft want als kind
Heb jij me helemaal niet gekend...
Reacties op dit gedicht
| KoeZzA: | Vrijdag, februari 06, 2004 22:01 |
| mooi gedicht... heelerg mooi ook hoe je het hebt beschreven Dikke KoeZzA |
|
| Wheelgranny: | Donderdag, december 11, 2003 23:05 |
| Wat sterk van je, Narko. Jij hebt jezelf overwonnen en jouw vader heeft inderdaad wat gemist! Maar ik vind het knap, dat je weer contact met hem hebt! Hier kunnen wij allen wat van leren! Liefs en een knuffeltje Wheelgranny |
|
| Aibell: | Donderdag, december 11, 2003 13:43 |
| Mooi gedicht! *pinkt traantje weg* Liefs, Aibell |
|
| *Shanti*: | Donderdag, december 11, 2003 13:18 |
| Door alles wat je hebt meegemaakt ben je een heel sterk mens geworden, alles samen heeft je gemaakt tot wat je nu bent. Bewondering!! Sterkte, groetjes, namasté, Shanti |
|
| Luijkx: | Donderdag, december 11, 2003 12:42 |
| Heel knap dat je opnieuw contact met je vader hebt opgezocht. Heel mooi verwoord. Sterkte Liefs, Laura |
|
| Vinkje: | Donderdag, december 11, 2003 12:00 |
| Wow...heavy! Heel knap van je hoe je er tegenover staat! Ook knap van je hoe je het verwoord hebt. Liefs, |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Narko | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 11 december 2003 | ||
| Thema's: | ||