ontdooide tranen zoeken hun weg
langs tijdloze grijze stoffige paden
bedekt met gruis van jaren
sporen zijn niet te voorkomen
zilveren draden tussen haren
een gerimpeld gelaat verraden
een getekend beeld
van een met lief en leed
geleefd leven
het kan me niet deren
ben trots op die grijze haar
al verf ik hem rood
ben trots op die rimpel
die ik van het lachen kreeg
maar ook op die van verdriet
en ik ben blij als ik iedere ochtend
als het nu helder of bewolkt is
zeggen mag van goedemorgen dag
christa
slaap lekker freaks
morgen een fijne dag
michris: | Zondag, december 14, 2003 22:10 |
hè...gelukkig maar...ik was al bang dat je boos zou worden.... nee tuurlijk dacht ik dat niet....is grapje... knuf, michris |
|
christina: | Zondag, december 14, 2003 18:23 |
:) ongevraagd dat mag jij lieve pauw |
|
michris: | Zondag, december 14, 2003 18:08 |
'k vind 'm zo mooi...dat ik het (ongevraagd...ojee...) op mijn site bij jouw andere gedichten heb geplaatst.... tis meer dan het overdenken waard wat je schreef... liefs, michris |
|
jazzzz: | Zondag, december 14, 2003 11:16 |
mooi! fijne dag liefs, |
|
PeterdB: | Zondag, december 14, 2003 01:07 |
Heerlijk Christa; jij morgen ook een fijne dag toegewenst! | |
Jannie Hoogendam: | Zondag, december 14, 2003 00:50 |
schitterend Christina... slaap lekker jannie |
|
contrôle-freak: | Zondag, december 14, 2003 00:44 |
Sleep them, grijhijs duifie! :P |
|
Auteur: christina | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 14 december 2003 | ||
Thema's: |