Voor mijn oma :-(
Een leven,
gedoofd als een kaars,
uitgeblazen door Gods zucht.
Tranen stromen in vele harten.
Een zwarte wolk overheerst aan de hemel.
Niemand ziet ze
tot de zwarte sneeuw neerdaalt
op de aarde
en elk hart bevriest.
Afscheid nemen lijkt onmogelijk,
maar het moet...
Ga nu maar, engel,
zweef maar weg op witte wolken.
Ik zal je missen.
gedoofd als een kaars,
uitgeblazen door Gods zucht.
Tranen stromen in vele harten.
Een zwarte wolk overheerst aan de hemel.
Niemand ziet ze
tot de zwarte sneeuw neerdaalt
op de aarde
en elk hart bevriest.
Afscheid nemen lijkt onmogelijk,
maar het moet...
Ga nu maar, engel,
zweef maar weg op witte wolken.
Ik zal je missen.
Reacties op dit gedicht
| ja ik: | Zaterdag, oktober 30, 2004 17:45 |
| BOH heb er kipevel een verlies van iemand is moeilijk voor van iemand waar je veel van houd snap hoe je je voelt stekte em door zeten he xxemma | |
| ikke_s14: | Dinsdag, december 16, 2003 17:15 |
| heey super mooi geschreven! kusjes sharon |
|
| Avariel: | Dinsdag, december 16, 2003 07:13 |
| En nu is ze vereeuwigd, op een prachtige manier.. |
|
| Roger Bamps: | Dinsdag, december 16, 2003 02:22 |
| Treurig maar mooi verwoord. Sterkte gewenst... Liefs Roger Bamps. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Limonadeboom | 
|
|
| Gecontroleerd door: ;o)x | ||
| Gepubliceerd op: 16 december 2003 | ||
| Thema's: | ||