Ik bloed het
Ik bloed het
Ik bloed,
Ik moet
Het bloeden
Een stroompje langs
Mijn arm
Naar beneden
Dun stroompje
Zo langzaam
Naar beneden
Ik bloed
Ik moet
Het bloeden
Mijn uiting
Mijn tranen
Mijn opluchting
Kent een moment
Van aanvaarding
Ik bloed
Ik moet
Het bloeden
Met mes
In tere huid
Gekerfd
Is een
Aanraking
Liefdevolle beloften
Ik bloed
Ik moet
Het bloeden
Ik bloed de tranen
Die ik niet huil
Reacties op dit gedicht
| (S)(*)NightShade(*)(S): | Vrijdag, mei 28, 2004 11:28 |
| heel mooi en herkenbaar, warm wishes, |
|
| krekeltje: | Zaterdag, december 20, 2003 22:16 |
| Vooral het laatste stukje is prachtig geschreven, en herkenbaar, helaas... |
|
| sunset: | Zaterdag, december 20, 2003 20:06 |
| Echt mooi verwoord. Al vind ik dat 'ogenwater' zou moeten volstaan in plaats van telkens jouw 'hartevocht'. Liefs / sunset |
|
| koeneke: | Zaterdag, december 20, 2003 18:34 |
| ik vind het echt prachtig ! maar weet dat verdriet niet altijd moet bloeden... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Tinne Verbeek | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 december 2003 | ||
| Thema's: | ||