Rani: | Donderdag, april 21, 2005 14:04 |
Voelbaar verdriet idd ! Heel mooi overgebracht, heel mooi gedicht! Love, R. |
|
wijnand.: | Donderdag, april 21, 2005 07:06 |
het verdriet is voelbaar maar toch overheerst het hier niet in Klasse |
|
Sheena: | Zondag, december 21, 2003 23:33 |
wonderlijk wat de natuur oproept aan menselijke relaties en hoe men dat ingraaft in zijn emoties ... verschillende uitleg van verschillende tuinen .. | |
Sheena: | Zondag, december 21, 2003 23:32 |
Natuurverdrijf je kan er lang of kort maar het blijft mijn tuin de sprinkhaan kiest altijd die hand waarop het meest te vinden is en toevallig leken mijn vingers mooier nee ik lach je niet uit maar toe lief, lief echt waar ga er maar aan staan vindt dat gat in de heg waarachter het gras hoger en groener lijkt te zijn de tuinman is het vergeten te dichten voor de winter ik kan het niet helpen dat de zon en schijn |
|
lommert: | Zondag, december 21, 2003 20:05 |
een mooi gedicht/ met bewondering gelezen. wel een leeg gevoel bij dit gedicht, maar wel herkenbaar .graaf een groot gat en doe daar de mooie dingen in. graaf hem'morgen'weer open. je willemmien |
|
druppeltje: | Zondag, december 21, 2003 17:13 |
Heel erg mooi missschien zoude we allemaal beter wat meer zo van die gaten graven xxjes |
|
Auteur: Leonenkra | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 21 december 2003 | ||
Thema's: |