Het is 's nachts,
iets over twaalven.
Mijn tv staan aan,
en ik hoor een acrobaat,
tegen een clown met een rode neus zeggen,
wat er ook gebeurt altijd blijven lachen.
Wat klinkt dat toch makkelijk,
altijd blijven lachen.
Maar waarom is dat in de werkelijkheid,
zo ontzettend moeilijk.
Waarom verschijnt er veel makkelijker,
een traan uit mijn ogen,
dan een lach op mijn gezicht.
Wat er ook gebeurt altijd blijven lachen,
dit zinnetje kan er bij mij niet in.
| enamorada: | Maandag, juni 28, 2004 08:45 |
| Waarschijnlijk maken we de verkeerde keuzes,stellen we niet snel genoeg onze grenzen? Troost je er zijn er meer waar de tranen de overhand hebben,het zal wel weer over gaan...........,sterkte. Enamorada |
|
| Sanne: | Dinsdag, december 23, 2003 15:52 |
| En tog is het soms ook heel moeilijk om te huilen... | |
| Manjula: | Zondag, december 21, 2003 22:58 |
| hah ah dat eerste stukje is heel lief, en verder gewoon weer een heel mooi/apart gedicht! liefs.. XxX |
|
| Auteur: syllieme | ||
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 21 december 2003 | ||
| Thema's: | ||