Mededogen
De rij was lang al bij de kassa.
Een vraag kwam naar hem toe.
Helemaal achteraan
- ik schat nog tien minuten wachten -
stond ze, en vroeg aan hem,
die aan het afrekenen was,
over de hoofden van de mensen:
‘kun je hier ook pinnen?’
Ja dat kan, was zijn antwoord, maar
over twee minuten gaat hij dicht.
De rij lachte naar haar.
Kwam het ongelegen
dat ze niet lachen kon?
Bij haar alléén maar regen,
ver van de zon?
Zit zij soms in zak en as?
Is haar vriend soms weggelopen?
Was het de menigte die ‘tegen’haar was?
Een ziekte binnengeslopen?
ik zag haar staan,
zag haar ogen.
‘k was met haar begaan,
en voelde mededogen.
Auteur: lommert | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 22 december 2003 | ||
Thema's: |