Geweten tussen mijn boterham
Ik zag vanmiddag een ventje in m'n boterham
Hij zei:"Arne, ik ben je geweten!"
Ik dacht van: "Niet weer een..."
En zei:"Ach zeur niet en laat me eten!!"
Maar hij gaf niet op en zei:
"Ga voort met je leven, je moet haar vergeten."
Tsja, wat kon ik daarop antwoorden
Ik had toen inderdaad beter moeten weten
Maar toch was ik al die gewetens beu
En zeker diegene die tussen mijn eten hebben gezeten
Dus ik zei:"Ik dank je voor je goede raad
Maar mag ik nu mij boterham verder opvreten
Hij zei:"Arne, ik ben je geweten!"
Ik dacht van: "Niet weer een..."
En zei:"Ach zeur niet en laat me eten!!"
Maar hij gaf niet op en zei:
"Ga voort met je leven, je moet haar vergeten."
Tsja, wat kon ik daarop antwoorden
Ik had toen inderdaad beter moeten weten
Maar toch was ik al die gewetens beu
En zeker diegene die tussen mijn eten hebben gezeten
Dus ik zei:"Ik dank je voor je goede raad
Maar mag ik nu mij boterham verder opvreten
Reacties op dit gedicht
| lala: | Dinsdag, december 30, 2003 17:51 |
| hopelijk ben ik ni een van gewetens die je beu bent die zegt dat je ze moet vergeten wa ik eigelijk nooit echt gezegd heb |
|
| Quo Vadis?: | Vrijdag, december 26, 2003 20:06 |
| :D!!! | |
| DrieGeetjes: | Vrijdag, december 26, 2003 19:19 |
| :D! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Neverlander | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 26 december 2003 | ||
| Thema's: | ||